In het seizoen 1945-1946 kwam het eerste elftal uit in de zondag 4^e klasse B van de KNVB.

 Zowel het aantal senioren- als jeugdleden nam bij de HVV Archipel weer toe, want de club telde in maart 1946 zo’n 77 spelende senioren

Vlak na de oorlog op 3 augustus 1946 promoveerde Archipel naar de 3e Klasse. De beslissingswedstrijd vond plaats op het ‘oude’ UVS terrein te Leiden. Archipel versloeg aldaar Hillegom met 1-0 door een kopbal van Besuyen.

Helaas degradeerde Archipel in 1949, maar keerde in 1951 terug in de 3^e klasse.

Op 3 oktober 1948 keert Archipel weer terug op haar oude complex aan de Buurtweg in Wassenaar.

Er werd toen door aannemer Wim van Starrenburg (lid) een geheel houten clubgebouw opgericht met 4 kleedkamers en een kleine verkoopruimte. Archipel zou tot 2002 aan de Buurtweg blijven spelen.

De feestelijke ingebruikname op 3 oktober 1948 ging vanzelfsprekend gepaard met een voetbalwedstrijd. Van Archipel zijde speelde een team met ‘oudgedienden’ met onder meer Nico Huisman, Chris Driehuijs, Nelis Sloover, Dorus Wijnekus, Rinus Oosterveer, Frans Knaap en Gerrit Nijhuis. De tegenstander bestond uit een team van de biljartclub Archipel. De aftrap werd verricht door de heer Hendrik Wins, beheerder van het landgoed Clingendael. De uitslag bleef beperkt tot 1-0 voor de HVV Archipel.

De vereniging groeide voorspoedig en al gauw was er behoefte aan extra kleedkamers en een kantine. De uitbreiding werd gerealiseerd met geheel eigen middelen en de inzet van vele leden die hun vak verstonden, zoals o.a. Piet van der Spek, Henk de Wild senior, Toon van Gils en Nelis Sloover.

(Voor meer foto’s omtrent de accommodatie verwijs ik naar het tabblad ‘Overig / Terrein en Clubhuis’ elders op deze Website).

Jarenlang werd wekelijks de accommodatie schoongehouden door het driemanschap Gerrit Nijhuis, Rinus Oosterveer en Dorus Wijnekus.

Ook het onderhoud van de velden werd vele jaren geheel door eigen leden verzorgd. Met name Piet de Roos voor het maaien en Leen Zuidwijk voor het kalken van de lijnen zorgden ervoor dat de drie velden aan de Buurtweg er altijd prachtig bij lagen.

Er werd vele jaren door het standaardteam en het 2e elftal in de 4e klasse, c.q. reserve 4e klasse van de KNVB gespeeld met zowel uitschieters naar boven (3e klasse) als naar beneden.
Tevens heeft Archipel vele jaren goed presterende veteranenteams gekend, die niet alleen in competitieverband maar ook tijdens veteranentoernooien uitstekend presteerden.

Blijkens de Haagsche Courant van 3 maart 1953 stortte Archipel een bedrag van Fl. 25,- in het Nationaal Rampenfonds in verband met de watersnoodramp en zou zij te zijner tijd een vereniging uit de geteisterde gebieden adopteren.

Het seizoen 1954-1955 was vooral het seizoen waarin er in het Nederlandse voetbal een “aardverschuiving” plaatsvond in de vorm van de invoering van het betaalde voetbal. Eind 1953 werd de N.B.V.B. (Nederlandse Beroeps Voetbal Bond) opgericht. Deze Bond had de intentie om per seizoen 1954-1955 een prof-competitie op te gaan zetten naast de bestaande amateurcompetities. Voor het vlaggenschip van Archipel veranderde er echter niets, want men kwam ook in dit seizoen gewoon uit in de zondag 3e Klasse van de KNVB.

Het eerste elftal van Archipel kende een ongekend succesvol seizoen 1957-1958. Van de 22 competitiewedstrijden wist men er namelijk 14 in winst om te zetten, speelde 5x gelijk en werd er slechts 3x verloren. Met 33 punten, en de doelcijfers 54-30, werd Archipel kampioen van de 3e Klasse A.

Op 1 juni 1955 bestond Archipel 35 jaar. Dit werd op 11 juni 1955 gevierd met een feestavond in gebouw ‘de Vereniging’ met medewerking van Fred Bourgonje’s Musical Varia in ‘Kolderado’ en de boerenkapel ‘De Bloaspiepers’ o.l.v. Boer Teun. Na afloop bal met muziek van ‘The Milksops’ o.l.v. Coen Altewischer.

Diezelfde avond werd Chris Driehuijs, die al ‘ 34 jaar op accurate wijze de financiën van de club beheert’ (aldus voorzitter de Bruijn in zijn toespraak) gehuldigd en kreeg een club-fauteuil aangeboden. Tevens kreeg Chris Driehuijs van de KNVB afdeling ‘s-Gravenhage het Zilveren bondsspeldje opgespeld.

Op 7 april 1958 organiseerde RVC een internationaal Paastoernooi, waar ook Archipel aan deelnam. Hiervan is onderstaande foto’s bewaard gebleven

Op 3 augustus 1958 maakte Archipel met 2 touringcars met junioren en hun leiders een uitstapje. Gestopt werd in Loosdrecht voor versnaperingen en het einddoel was sportpark Hilversum, waar gevoetbald werd tegen v.v. ’t Gooi’. Vervolgens ging de reis naar speeltuin Oud Valkeveen, waar pannenkoeken werden genuttigd.

Ook begin augustus 1958 vindt de Algemene Leden Vergadering plaats in hotel ‘Het Hof van Holland’. Belangrijk agendapunt is het tournooi om de Zilveren Archipel Bal. Door het verspelen van de ‘concurrerende’ KNVB-beker is de belangstelling tot deelneming aan dit tournooi door eerste elftallen aanzienlijk gedaald. Er wordt daarom besloten dat jaar geen tournooi te doen plaatsvinden en werd van de vergadering machtiging verkregen het tournooi om de Zilveren Archipel Bal op andere wijze op te gaan zetten.

Op 1 juni 1960 bestaat Archipel 40 jaar. Ter gelegenheid hiervan recipieert het bestuur op zaterdag 28 mei 1960 in cafe-restaurant ‘de Kroon’ aan het Haagse Spui. Bij deze gelegenheid werd door de KNVB aan Nelis Sloover de Zilveren Erespeld werd uitgereikt. Daarnaast ontving Chris Driehuijs het KNVB Zilveren Bondsonderscheidingsteken.

Op 4 juni 1960 werd een sportmiddag voor de pupillen georganiseerd en de feestelijkheden werden besloten met een feestavond in gebouw Amicitia met een optreden van Jan Oradi en zijn gezelschap, Bueno de Mesquito en een afsluitend bal met dansorkest The Milksops.

In het seizoen 1959-1960 komt Archipel uit in de 3^e klasse.

Vanaf seizoen 1962-1963 eindigde het eerste elftal van Archipel in de onderste regionen van de 4e Klasse en ook in het seizoen 1963-1964 waren de prestaties niet best. Van de 22 competitiewedstrijden wist Archipel er ditmaal 6 te winnen, speelde men 4 keer gelijk en werd er 12 maal verloren. Met 16 punten, en de doelcijfers 31-41, eindigde Archipel zelfs op de elfde positie van de ranglijst van de 3e Klasse A. Hiermee was de degradatie naar de 4e Klasse van de KNVB een feit.

 Na de oorlog ging de Archipel jeugd regelmatig ’s zomers naar de Maarnse Berg waar het Archipel-lid Cor den Dulk (voorzitter van 1960 tot 1969) een camping had.

In de 60’ er jaren werden regelmatig toernooien en wedstrijden gespeeld bij of thuis tegen SV Preussen 07 en Lünen s.v. beiden uit Lünen (BRD). Dit door zowel jeugd- als seniorenelftallen. Deze bijeenkomsten eindigden vaak met een feestavond.

In latere jaren werd regelmatig tegen Daventria uit Deventer gespeeld, waar oud Archipel lid Wim Kleijn naartoe was verhuisd.

Op 1 juni 1965 vierde Archipel haar 45 jarig bestaan. Omtrent festiviteiten is ons helaas niets bekend. Wel is onderstaande ‘wandversiering’ bewaard gebleven.

Op 19 juni 1966 organiseerde Archipel een internationaal jeugd-tournooi, waaraan buiten elftallen uit Den Haag, elftallen uit Duitsland (Lüner S.V.), Zwitserland, België en Denemarken deelnamen.

De zondag 4e Klasse B van de KNVB was in het seizoen 1967-1968 uit de volgende clubs samengesteld: Archipel, Boskoop, DSO, De Ooievaars, Quick Steps, Spoorwijk, Tonegido, VTL, Waddinxveen, Westerkwartier en Woerden.

Het werd uiteindelijk een fantastisch seizoen voor de mannen van trainer De Korte want van de 20 wedstrijden werden er 12 gewonnen, 5 maal gelijk gespeeld en slechts 3 keer verloren. Met 29 punten, en een doelsaldo van 41 voor en 18 tegen, eindigde Archipel dit seizoen, samen met Tonegido op de eerste positie van de ranglijst van de 4e Klasse B. Er volgde dus een beslissingswedstrijd om het kampioenschap tussen Archipel en Tonegido.
Archipel won deze wedstrijd, die gespeeld werd op het Laakkwartier terrein, met 2-0 en promoveerde hierdoor naar de 3e Klasse van de KNVB.

Reeds lange tijd moest het bestuur van Archipel nog aangevuld worden met een negende man om op volledige “oorlogssterkte” te kunnen functioneren. In december 1968 meldde Ron van der Linden zich als negende bestuurslid en toonde zich bereid om de functie van 2e penningmeester te gaan vervullen.

Het bestuur schreef voor het seizoen 1968-1969 in totaal 8 seniorenelftallen in bij de KNVB voor de zondagcompetitie. De vereniging telt op dat moment een 600 leden.

Voor het 1e elftal van Archipel had de promotie naar de 3e Klasse KNVB geen wijzigingen tot gevolg. Trainer Korte had een jaar bijgetekend en in het spelersbestand deden zich nauwelijks mutaties voor.
Archipel werd ingedeeld in de 3e Klasse A van het zondagvoetbal en ontmoette daarin Celeritas, ESDO, HMSH, Lisse, Lugdunum, ONA, RKAVV, Tediro, Teijlingen, Van Nispen en Wilhelmus.

Op de allerlaatste wedstrijddag wist Archipel dan toch het derde klasse schap veilig te stellen. In de wedstrijd tegen concurrent ESDO moest er gewonnen worden. Ieder ander resultaat zou degradatie naar de 4e Klasse KNVB betekenen. ESDO had aan een gelijkspel voldoende om ook in het volgende seizoen in de 3e Klasse uit te komen.
In een wedstrijd, die weinig fraais aan voetbal liet zien, voerden bij zowel Archipel als ESDO de zenuwen de boventoon. Het bleef heel lang 0-0 totdat Archipel in de 85ste minuut dan toch op een 1-0 voorsprong kwam. Uit een vrije trap van Archipel belandde de bal via de rug van een speler van ESDO in het doel. In de allerlaatste minuut kreeg ESDO nog een geweldige kans op de gelijkmaker maar tot een ieders geluk die voor Archipel was verdween de bal enkele centimeters naast de paal. Kort hierna floot de scheidsrechter af en handhaafde Archipel zich dus voor de 3e Klasse KNVB.

Voor het seizoen 1969-1970 schreef Archipel wederom 8 seniorenelftallen in voor de zondagcompetitie. De jeugdafdeling bestond uit 5 juniorenelftallen, 2 pupillen- en 2 welpen-teams.

In de maand maart van het jaar 1969 werd de oude lichtinstallatie (een doorn in het oog van de trainer en spelers) vervangen door een prachtige nieuwe lichtinstallatie, die heel veel meer licht gaf. Veel Archipel-leden, die in de bouw werkten, hadden hieraan meegeholpen. Overigens zou deze lichtinstallatie in 1977 en 1990 nogmaals worden vervangen.

Er was weinig verloop in het aantal leden van de HVV Archipel, want ook in het seizoen 1970-1971 deden 8 seniorenelftallen mee aan de competitie. De jeugdafdeling bestond weer uit 5 juniorenelftallen, 2 pupillenteams en 1 welpenteam.

Ook in het seizoen 1971-1972 startte de HVV Archipel met 8 seniorenelftallen aan de zondagcompetitie. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit 5 juniorenelftallen, 3 pupillenelftallen en 1 welpenteam.

Het eerste elftal van Archipel speelde een goed maar ook merkwaardig seizoen in 1971-1972. Tot aan de winterstop werd er van de 13 competitiewedstrijden slechts één duel verloren. Maar Archipel won van de 13 wedstrijden ook maar twee keer, dat betekende dus dat de overige 10 wedstrijden allemaal in een gelijkspel eindigden. Met 14 punten uit 13 wedstrijden, en de doelcijfers 14-12, ging Archipel op een gedeelde vierde positie van de ranglijst de winterstop in. Dit waren slechts vier punten minder dan koploper HVV.

In de tweede competitiehelft wist Archipel 3 keer te winnen, 5 gelijk te spelen en werd er wederom maar 1 maal verloren. Met 25 punten uit 22 wedstrijden, en de doelcijfers 30-23, eindigde Archipel uiteindelijk op een keurige tweede plaats van de zondag 4e Klasse A KNVB. HVV werd dit seizoen kampioen met 32 punten.

Een historische dag was 18 december 1971, de opening op van een geheel nieuw clubgebouw.

Zonder andere Ereleden of Leden van Verdienste maar iets te kort te doen waren Chris Driehuijs en Albert Nijhuis, – gezien hun lange onafgebroken bestuursperiode – , diegenen waaraan Archipel haar bestaansrecht heeft te danken.

Onder de bezielende leiding van de penningmeester Chris Driehuijs werd jarenlang een strak financieel beleid gevoerd. De centjes werden goed beheerd en uitgezet op de bank (ABN waar Chris Driehuijs toen werkte). Dit met het doel in de toekomst aan de Buurtweg een geheel nieuw clubgebouw te kunnen realiseren.

De vereniging had eind 1969 daarmee een eigen vermogen opgebouwd van ruim fl. 250.000, wat zeker uniek in de Haagse amateurwereld mag worden genoemd. De onzekerheid over de aanleg van de Landscheidingsweg langs de sportvelden blokkeerde echter jarenlang de bouw van een nieuw clubgebouw voor Archipel.

Totdat Jacques van der Spek (ervaren in de bouwwereld) in1969 1^e secretaris werd en vond dat de vereniging door de gemeente niet langer aan het lijntje kon worden gehouden. In stevig overleg met de gemeente werd op het complex gezocht naar een andere plek voor een nieuw clubgebouw,- waarbij bij eventuele realisering van de Landscheidingsweg -, het clubgebouw dan niet in de weg zou staan.

De gemeente Den Haag en de KNVB verleenden voor de bouw van het clubgebouw een flinke subsidie. Daarnaast werd onder de leden een obligatielening uitgeschreven. Voor de overige bouwkosten werd een lening afgesloten door Chris Driehuijs bij de ABN, waarbij in 1971 het dagelijks bestuur bestaande uit Albert Nijhuis, Chris Driehuijs en Jacques van der Spek hoofdelijk aansprakelijk waren voor die lening!

Door de kantine volledig in eigen beheer te houden kon de lening binnen drie jaar worden afgelost en was de vereniging geheel schuldenvrij. Dit was mede te danken aan de tomeloze inzet van Lenie en Toon van Gils, Piet en Bep Schoenmaker, Joop en Annie Mensink, die als kantinecommissie tezamen met alle vrijwilligers die bardiensten verrichtten, en voor deze belangrijke bron van inkomsten zorgden.

Het nieuwe clubgebouw, – ontworpen door architect J.F. Heijligers en gebouwd door de HABO-. oogstte in de Haagse Sportwereld veel bewondering. Vele verenigingen volgde later dit voorbeeld door met de zelfde architect en bouwer in zee te gaan.

Op zaterdag 18 december 1971 werd aan de Buurtweg, aan het einde van de Waalsdorperlaan, te Wassenaar officieel het nieuwe clubhuis van de HVV Archipel geopend. De week voorafgaande aan de opening moest er door de leden nog enorm hard gewerkt worden om de laatste karweitjes te voltooien.

’s Middags was er tussen 14.30 en 16.30 uur een receptie voor andere verenigingen uit de Haagsche Sportwereld. Voor aanvang van deze receptie werden er door de jeugdcommissie aan het bestuur vlaggen en een prachtige bloemenstandaard met bloemen aangeboden. De club-vlag werd door twee pupillen gehesen.
De hele middag heerste er een geweldige en gezellige drukte. Tal van bestuursleden van andere verenigingen hadden gehoor gegeven aan de uitnodiging en het bestuur ontving vele complimenten en cadeaus.

De heer Piet Vink, wethouder van Jeugd, Sport en Recreatie, deed om 15.50 uur de officiële opening. In zijn speech stak hij zijn waardering niet onder stoelen of banken over wat Archipel in deze korte tijd allemaal had gepresteerd en gaf aan dat een club met zo’n prachtig clubgebouw (’t Praethuys) meer is dan alleen maar een voetbalvereniging. Volgens wethouder Vink zou dit prachtige clubgebouw met tien kleedkamers ook als ontmoetingsplaats moeten kunnen dienen. De naam van het clubhuis, ’t Praethuys’ werd overigens verzonnen door Wim Mallee, want kletsen konden de leden van Archipel als geen ander!

Het mooie van de voetbalvereniging Archipel was dat de leden bestonden uit alle maatschappelijke lagen van de Haagse bevolking en daarmee een zeer hechte verenigingsband ontstond.

‘s Avonds was er gelegenheid voor alle leden van Archipel om het “Praethuys” te bewonderen d.m.v. een hapje en een drankje met aansluitend een geweldige feestavond, die tot de kleine uurtjes duurde.

(Voor meer foto’s omtrent de accommodatie en receptie verwijs ik naar het tabblad ‘Overig / Terrein en Clubhuis’ elders op deze Website(.

 

Het bestuur van de HVV Archipel schreef voor het seizoen 1972-1973 in totaal 9 seniorenelftallen in voor de zondagcompetitie. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit 6 junioren, 2 pupillen en 2 welpen-teams.

Voor dit seizoen was de bekende oud ADO-voetballer Joop Jochems aangesteld als trainer van Archipel.

Op de voorlaatste competitiedag wist Archipel met 1-0 te winnen van Wippolder en wist zich hiermee veilig te spelen voor het behoud in de 4e Klasse KNVB. Alphons Pondman werd “the matchwinner” tegen Wippolder, waardoor de laatste competitiewedstrijd, tegen Spoorwijk, onbevangen gespeeld kon worden.
Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden wisten de mannen van trainer Joop Jochems er 7 te winnen, 6 gelijk te spelen en werd er 9 keer verloren. Met 20 punten, en de doelcijfers 19-22, eindigde Archipel, samen met vier andere clubs, op een gedeelde zesde positie van de ranglijst in de 4e Klasse C.
Dat het ongekend spannend was dit seizoen in de 4e Klasse C van de KNVB blijkt wel in de eindranglijst. Nummer 5 Quick Steps (21 punten) had slechts 3 punten meer dan nummer 12 Waddinxveen (18 punten).

De seniorenafdeling van Archipel bestond bij aanvang van het seizoen 1973-1974 wederom uit 9 elftallen. De jeugdafdeling bestond uit 3 A-, 1 B- en 4 C- en 2 pupillen-elftallen en 1 welpen-team.

Excelsior’20 was dit seizoen oppermachtig en werd dan ook de verdiende kampioen. Met nog twee competitieronden voor de boeg was Archipel in een felle strijd gewikkeld met De Postduiven om de tweede positie van de eindranglijst. Diegene die als tweede zou eindigen kreeg d.m.v. nacompetitie een extra kans om te promoveren naar de 3e Klasse KNVB. Ondanks dat Archipel op de laatste competitiedag heel knap met 1-2 won bij Excelsior’20 wist men toch niet als tweede te eindigen.

Na het 1-2 gewonnen duel in Schiedam werd er direct naar Loosduinen getelefoneerd en kreeg men helaas te horen dat ook De Postduiven had gewonnen.

Van de 22 competitiewedstrijden wist Archipel er uiteindelijk 9 te winnen, 8 gelijk te spelen en werd er 5 keer verloren. Met 26 punten, en de doelcijfers 30-18, eindigde Archipel dus op een derde positie van de ranglijst in de 4e Klasse B.

Het ledental bleef stabiel bij de HVV Archipel want ook in het seizoen 1974-1975 deden er 9 seniorenelftallen mee aan de competitie. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit 6 juniorenelftallen ( 1 A, 2 B en 3 C-teams), 2 pupillenelftallen en 1 welpenteam.

v.v. Texas DHB had jarenlang naast Archipel gevoetbald. In het seizoen 1975-1976 verhuisde zij naar het sportcomplex van v.v. Westerkwartier. Hierdoor kon het, overigens enige, voetbalveld van Texas DHB aan het complex van de HVV Archipel toegevoegd. Het ‘oude Texas DHB-veld’ lag precies tegenover de Archipel-kantine en daarom besloot men om van dit veld het hoofdveld te maken.

Het bestuur van Archipel schreef voor het seizoen 1975-1976 een recordaantal seniorenteams in bij de KNVB want maar liefst 10 elftallen van Archipel begonnen aan de zondagcompetitie. De jeugdafdeling bestond uit 5 juniorenelftallen, 2 pupillen- en 3 welpen-teams en voor het eerst werd er ook een miniwelpen ingeschreven.

Wederom onder leiding van trainer Joop Jochems kwam het eerste elftal van Archipel dit seizoen uit in de zondag 4e Klasse van de KNVB.

Voor het seizoen 1976-1977 moest de HVV Archipel helaas weer 1 seniorenteam minder inschrijven dan in het vorige seizoen. De jeugdafdeling bestond uit 5 junioren, 2 pupillen en 2 welpen-teams. Ook ditmaal werd er ook 1 miniwelpenteam ingeschreven.

Oranjeplein, buren van Archipel, was dit hele seizoen oppermachtig in de competitie. Op zondag 24 april 1977 won Oranjeplein de uitwedstrijd tegen Archipel met 2-3 en werd de club kampioen van de 4e Klasse B en promoveerde zodoende voor de tweede maal in haar bestaan naar de 3e Klasse KNVB.

Tijdens het seizoen 1977-1978 was het Archipel-bestuur als volgt samengesteld: A. Nijhuis (voorzitter), G. van Wanrooij (secretaris), P. Schoenmaker (penningmeester), G. Remmerswaal (jeugdvoorzitter) en N. van Wanrooij (jeugdsecretaris).

De seniorenafdeling bestond dit seizoen weer uit 10 elftallen. De jeugdafdeling uit 3 A-elftallen, 1 B, 1 C, 2 Pupillen, 2 Welpen en 1 Miniwelpen.

Het eerste elftal van Archipel kwam dit seizoen uit in de zondag 4e Klasse C van de KNVB. Joop Jochems was wederom trainer.

Van de 22 competitiewedstrijden wist Archipel er uiteindelijk 7 te winnen, 6 gelijk te spelen en werd er 9 keer verloren. Met 20 punten, en de doelcijfers 40-44, eindigde Archipel op een negende positie van de ranglijst in de 4e Klasse B.

Na een verbintenis van maar liefst 6 seizoenen had trainer Joop Jochems besloten om aan het einde van dit seizoen Archipel te verlaten om als zodanig in seizoen 1978-1979 bij de HSV Kranenburg in dienst te treden. De HVV Archipel bedankte de heer Jochems voor de zes jaren trouwe dienst en wenste hem veel succes in zijn nieuwe werkkring.

Oud-trainer en verzorger Dick Korte nam gelijktijdig met Joop Jochems afscheid.

Zoals in de Algemene Ledenvergadering van het voorgaande jaar al werd aangekondigd zouden er dit seizoen in totaal drie bestuursleden zich niet meer beschikbaar stellen voor een nieuwe periode. De heren Wim Budel sr, A. Nijhuis en P. Schoenmaker wenste daarom op de jaarvergadering van 1978 hun bestuursactiviteiten te beëindigen.

Het nieuwe bestuur van Archipel werd als volgt samengesteld: P.J.W. Rijnenberg (voorzitter), G. van Wanrooy (secretaris), M. van Klaveren (penningmeester), G. Remmerswaal (jeugdvoorzitter), N. van Wanrooy (jeugdsecretaris) en C.M. Roodhuizen (redactie).

Het bestuur van Archipel schreef voor het seizoen 1978-1979 wederom 10 seniorenelftallen in voor de zondagcompetitie. De jeugdafdeling bestond dit seizoen uit 2 A-elftallen, 1 B, 1 C, 2 D, 2 E en 1 F-team.

Na rijp beraad had het bestuur van Archipel een waardig opvolger voor trainer Joop Jochems gevonden. Dit was Hans Hillebregt, oud speler van ADO / FC Den Haag. Hij had al enige jaren praktijkervaring in het trainersvak.

Na een zware en moeizame competitie speelde Archipel 1 zich op zondag 20 mei 1979 dan toch “veilig”. Het gelijke spel tegen Randstad Sport (Voorschoten) was voldoende om 4e Klasser te blijven.
Van de 22 competitiewedstrijden wist Archipel er uiteindelijk 6 te winnen, 7 gelijk te spelen en werd er 9 keer verloren. Met 19 punten, en de doelcijfers 29-29, eindigde Archipel op een tiende positie van de ranglijst in de 4e Klasse B.

Voor de zondagcompetitie seizoen 1979-1980 werd er door Archipel 9 seniorenelftallen ingeschreven bij de KNVB. De jeugdafdeling van Archipel bestond dit seizoen uit een A1, B1, C1, D1, D2, E1, F1 en F2-team.

Na een slechte start van de competitie, waarbij de ploeg van trainer Hans Hillebregt zelfs vrijwel onderaan kwam te staan, wist Archipel in oktober uit vier wedstrijden maar liefst zes punten te behalen. En of dit nog niet genoeg was, gebeurde dat uitgerekend tegen de koplopers TOGB en GSV. Tegen TOGB werd 1-1 gespeeld en van GSV werd met 3-1 gewonnen.
De sterkte van Archipel werd dit seizoen vooral gevormd door het middenveld en de achterhoede, waarin een aantal vrij jonge spelers veel werk verzetten. Dit waren John van Wanrooy (18 jaar), die dit seizoen van de A-junioren was overgekomen, Artie Batelaan (19) en Tony van Schijndel (19). Verder beschikte trainer Hillebregt op het middenveld over de 29-jarige routinier Theo Vuyk, die van Westerkwartier was overgekomen.

Het seizoen 1979-1980 werd wederom een moeilijke seizoen voor Archipel waarin de wit-rode formatie zich weer op het nippertje handhaafde voor de 4e Klasse. Van de 22 competitiewedstrijden wist Archipel er ditmaal slechts 5 te winnen, 7 gelijk te spelen en werd er 10 keer verloren. Met 19 punten, en de doelcijfers 24-33, eindigde Archipel op een tiende positie van de ranglijst in de 4e Klasse B, en hield hiermee DONK (17 punten) en VVP (15 punten) nog onder zich. 

Het 2e elftal van Archipel kwam dit seizoen in de reserve 4e Klasse B uit.

Op 1 juni 1980 bestond de HVV Archipel precies 60 jaar en dat moest natuurlijk gevierd worden. Op zaterdag 31 mei werd het 60-jarig bestaan van de HVV Archipel gevierd in zaal Amicitia aan het Westeinde te ‘s-Gravenhage.
Als gastheer trad de bekende humorist Harry Touw op en ook zangeres Rita Corita was ingehuurd. Ricardo Aziz gaf met zijn charmante danseressen een spectaculaire limbo- en vuurshow. Het muzikale gedeelte werd op deze feestavond tot 02.00 uur verzorgd door “Vanguard”. Daarnaast vond op 7 juni een receptie plaats.

 Tijdens de Algemene Ledenvergadering van maandag 15 september 1980 werd het volgende bestuur van Archipel gekozen: P. Rijnenberg (voorzitter), R. Puister (2e voorzitter), G. van Wanrooy (secretaris), J. Kleijn (2e secretaris), M. van Klaveren (penningmeester), E. de Roos (2e penningmeester), N. van Wanrooy en Chr. Driehuijs (commissarissen), G. Remmerswaal (jeugdvoorzitter) en G. Eymaal (jeugdsecretaris). Ook werden er diverse commissies samengesteld zoals de elftal-, kantine-, ballotage-, evenementen-, kascontrole- en toto-commissie.

Voor het seizoen 1980-1981 werden er weer 10 seniorenelftallen ingeschreven voor competitievoetbal. De jeugdafdeling van Archipel bestond ditmaal uit 7 teams, onderverdeeld in een A1, C1, C2, Pupillen 1, Pupillen 2, Welpen 1 en Miniwelpen 1.

Van de 22 competitiewedstrijden wist Archipel er uiteindelijk 6 te winnen, 6 gelijk te spelen en werd er 10 keer verloren. Met 18 punten, en de doelcijfers 35-47, eindigde Archipel op een elfde (voorlaatste) positie van de ranglijst in de 4e Klasse B.

De seniorenafdeling van Archipel bestond bij aanvang van het seizoen 1981-1982 maar liefst uit 11 elftallen. De jeugdafdeling was samengesteld uit een B1, C1, C2, D1, E1 en F1-team.

Met ingang van het seizoen 1981-1982 werden de trainingen van de A-selectie verzorgd door Simon Venema. Trainer Venema, die vroeger ook lid was geweest van de vereniging, kreeg de belangrijke taak mee om Archipel te behouden voor de 4e Klasse KNVB.
De trainingen van de overige elftallen van Archipel werden waargenomen door Wim Beijersbergen van Henegouwen.

In het seizoen 1981-1982 kwam Archipel uit in de zondag 4e Klasse A van de KNVB.

Het eerste elftal van Archipel bengelde al enkele seizoenen onderin de ranglijst van de 4e Klasse KNVB maar wist zich toch steeds op het laatste nippertje in veiligheid te spelen. In het seizoen 1981-1982 kwam het er dan toch van. Bijna het gehele seizoen bezette Archipel de laatste plaats van de ranglijst in de 4e Klasse A.
Van de uiteindelijk 22 competitiewedstrijden wist Archipel er slechts 3 te winnen, 7 gelijk te spelen en werd er maar liefst 12 keer verloren. Met 13 punten, en de doelcijfers 24-36, eindigde Archipel op een twaalfde (laatste) positie van de ranglijst in de 4e Klasse B en degradeerde daarmee naar de Haagse Voetbal Bond (HVB).

Op donderdag 28 oktober 1982 werd de vereniging opgeschrikt door het plotselinge overlijden van Chris Driehuijs (sr), de oprichter van de vereniging, die 50 jaar de functie va penningmeester had vervult en vervolgens nog 12 jaar het bestuur adviseerde en de kantine-administratie verzorgde. Zijn uitvaart vond onder grote belangstelling plaats op 1-11-1982.

Het dagelijkse bestuur van de HVV Archipel was in het seizoen 1982-1983 als volgt samengesteld: P. Rijnenberg (voorzitter), G. van Wanrooij (secretaris), M. van Klaveren (penningmeester), R. Puister (vice voorzitter), J. Kleijn (2e secretaris), J. van Zaanen (2e penningmeester), N. van Wanrooij (commissaris), G. Remmerswaal (commissaris) en Chr. Driehuijs sr. (adviserend lid) tot aan zijn overlijden.

Het ledenaantal liep ineens terug bij de HVV Archipel. Werden er vorig seizoen nog 11 seniorenelftallen ingeschreven voor de competitie, dit seizoen waren het er 9.  De jeugdafdeling was dit seizoen uit een A1, B1, C1, C2, D1, E1 en F1 samengesteld.

Na de degradatie uit de 4e Klasse KNVB kwam het vlaggenschip van de HVV Archipel dit seizoen uit in de zondag Hoofdklasse van de HVB.

Hoofdtrainer Simon Venema had besloten om na dit seizoen de HVV Archipel te verlaten.

Voor het seizoen 1983-1984 werden er nog “slechts” 8 seniorenelftallen ingeschreven voor de zondagcompetitie. Bij de jeugdafdeling streden ditmaal een A1, B1, B2, C1, D1 en E1 op de zaterdag voor de competitie.

Het bestuur van de HVV Archipel had voor dit seizoen, in de persoon van Jan Zoetemelk, een nieuwe trainer aangetrokken. De heer J.N. Zoetemelk was voorheen o.a. trainer geweest bij LFC, Randstad Sport en Quick Boys (regionale jeugd).

Archipel speelde dit seizoen in de zondag Hoofdklasse van de HVB. Van dit seizoen (nog) geen resultaten bekend van het eerste elftal van Archipel.

Het bestuur van Archipel schreef voor het seizoen 1984-1985 wederom 8 seniorenelftallen in voor de zondagcompetitie. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit een 6 elftallen, onderverdeeld in een A1, A2, B1, C1, D1 en E1.

Tot op heden zijn bij ons (nog) geen resultaten bekend van Archipel 1 in dit seizoen.

In de naoorlogse jaren waren er met name een tweetal onderhuurders. Dat waren vanaf 1985 P.Z.H. (Provincie Zuid-Holland) en Ornas tot aan de fusie.

Het bestuur van de HVV Archipel deed bij aanvang van het seizoen 1985-1986 het verzoek aan ieder lid om “een steentje bij te dragen”. Dit kon een heel eenvoudig verzoekje zijn om een keer in een ander elftal in te vallen of bijvoorbeeld een wedstrijd te fluiten. Ook was het bestuur via deze noodoproep op zoek naar vrijwilligers want alle “werkzaamheden” binnen Archipel werden verricht door een alsmaar kleiner worden groepje vrijwilligers. Kortom, dit en het gegeven dat het aantal seniorenelftallen was teruggelopen tot 8 waren de eerste tekenen dat het niet goed ging met de HVV Archipel.

De start van het seizoen 1985-1986 was voor Archipel 1 dramatisch! Na zes competitiewedstrijden hadden de mannen van trainer Jacques Prins nog steeds een puntentotaal van nul. Er moest dus wat gaan gebeuren en trainer Prins besloot de eerste elftalspelers Frans Buvelot, Bram Boon, Peter Burger en Jan Veldhoen naar het tweede elftal te plaatsen en het viertal René de Vries, Theo Vuyk, Aad Veldkamp en Koos Walther het vertrouwen in het eerste elftal te gunnen.
Het hele elftal werd opgezet met Joop van Mosel als libero en regelaar van de achterhoede en Theo Vuyk in de rol op het middenveld. Deze hele omzetting wierp zijn vruchten af, want in de volgende competitiewedstrijd won Archipel met maar liefst 5-2 van kampioenskandidaat Oranjeplein.
Helaas bleef het bij deze korte opleving, want Archipel behaalde in dit seizoen van de 22 wedstrijden slechts 7 punten en degradeerde hiermee uit de zondag Hoofdklasse HVB.

Tijdens de Algemene Ledenvergadering van 3 september 1986 werd het volgende bestuur van de HVV Archipel samengesteld: Jacques van der Spek (voorzitter), Joop van Zaanen (secretaris), Martin van Klaveren (penningmeester), Roel Puister (2e voorzitter), Hans Kleijn (2e secretaris), Piet Rijnenberg (2e penningmeester), Theo van Zeeland (wedstrijdsecretaris) en de commissarissen Jan Zwennes en Ton Zwennes.
Voorts had Archipel verschillende commissies waarvan de volgende personen voorzitter van waren: Henk de Geus (jeugdcommissie), Koos Batenburg (kantinecommissie), Aad van Ee (evenementencommissie) en Roel Puister (Toto/lottocommissie).

Voor het seizoen 1986-1987 werden er 8 seniorenelftallen ingeschreven voor de competitie. De jeugdafdeling van Archipel bestond dit seizoen uit een A1, B1, D1 en F1.

Dit seizoen ging het beter en Archipel keerde terug in de hoofdklasse van de afdeling ’s-Gravenhage van de KNVB.

Het ledenbestand bedroeg per 1-7-1987 125 spelende leden, 23 niet spelende leden, 73 ondersteunende leden, 40 junior leden en 13 trimleden. Totaal 274. Dit betekende opnieuw minder leden, dan een jaar daarvoor. Het sterkst was de terugloop bij de junioren.

Daarbij aangemerkt, dat aan het begin van het seizoen zich 14 ondersteunende leden en 30 spelende leden hadden aangemeld, welke nog niet in genoemde cijfers waren opgenomen.

Reünie op 23 mei 1987

Bij Hans Kleijn en Jacques van der Spek ontsproot in 1986 de gedachte om, ruim 65 jaar na de oprichting van HVV Archipel, een reünie te organiseren.

Hans Kleijn, – met zijn ervaring uit de media wist op een voortreffelijke manier hier uitvoering aan te geven via de TV- programma Veronica- Sport en de Pers. Bram Appel, de enige internationaal die Archipel ooit heeft voortgebracht, deed een oproep aan oud-leden boven de vijftig jaar om naar deze reünie te komen en om historisch materiaal te leveren.

Tijdens de reünie op 23 mei 1987 kregen Albert Nijhuis (Erevoorzitter) en Frits van Steijn het clubspeld behorende bij het 50 jarige lidmaatschap opgespeld. Nelis Sloover, – ruim 61 lid -, kreeg een aandenken van voorzitter Jacques van der Spek.

Tijdens de Algemene Ledenvergadering van 8 september 1987 hadden de zowel de voorzitter Jacques van der Spek als de secretaris Joop van Zaanen van de HVV Archipel besloten om dit jaar niet meer herkiesbaar te zijn. Gerard Remmerswaal werd unaniem gekozen als de nieuwe voorzitter van Archipel en Theo van Zeeland werd gekozen tot nieuwe secretaris.

Positief nieuws bij aanvang van het seizoen 1987-1988, want het bestuur van de HVV Archipel kon weer 9 seniorenelftallen inschrijven voor deelname aan de competitie. De jeugdafdeling bestond dit seizoen uit vijf teams. te weten een A1, B1, C1, E1 en een F1. Archipel 1 kwam uit in de Hoofdklasse van de HVB.

Trainer Peter Hoet had bij de A-selectie van Archipel de volgende spelers tot zijn beschikking: Raymond Pondman, René de Vries, E. Waanders, L. de Wijer, D. van der Zwan, Theo Vuijk, A. Middeldorp, J. Veldhoen, M. Keane, R. van Ooststrom, R. Ooft, F. Nolten, en J. Kersten.

Tot op heden hebben wij nog geen resultaten van Archipel 1 kunnen achterhalen. Feit is wel dat we het eerste elftal in het seizoen 1988-1989 zien uitkomen in de 1e Klasse HVB, wat dat betekent dat in het seizoen 1987-1988 gedegradeerd is uit de Hoofdklasse.

Bij de jeugd werd dit seizoen zowel de A1 (Klasse A-8) als de F1 (Klasse F-28) kampioen.

Tijdens de Algemene Ledenvergadering van 19 september 1988 werd het bestuur van Archipel als volgt samengesteld: G. Remmerswaal (voorzitter), J.M. Kleijn (2e voorzitter), Theo van Zeeland (secretaris), A. Zwennes (2e secretaris), R. van Zaanen (penningmeester), J. Zwennes (2e penningmeester), R. Puister (commissaris) en R. van Grinsven (wedstrijdsecretaris).

Verder lezen we dat sigarenmagazijn “De Favoriet”, Jan Hendrikstraat 7, bij aanvang van dit seizoen een sigarettenautomaat had geplaatst in de Archipel-kantine zodat er achter de bar geen sigaretten meer verkrijgbaar waren. Een bericht dat heden ten dagen natuurlijk ondenkbaar is. De contributie ging per 1-1-1989 omhoog van 18,- naar 20,- gulden per maand.

Voor het seizoen 1988-1989 schreef het bestuur van Archipel 9 seniorenelftallen in voor de competitie. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit een A1-, C1-, D1- en F1-team.

Het eerste elftal van Archipel kwam uit in de zondag 1e Klasse A van de HVB. Omdat er vanaf het seizoen 1989-1990 in de zondag afdeling van de H.V.B. twee Hoofdklasse kwamen, volgde er in dit seizoen een aangepaste promotie- en degradatieregeling. De nummers 1 t/m 4 in de eindranglijst zullen dit seizoen rechtstreeks promoveren naar de Hoofdklasse. Voor degradatie gold dat de nummer 11 van de eindranglijst twee beslissingswedstrijden moest gaan spelen. 

In januari 1989 blijkt dat Archipel trainer Chiel Hartman door een ernstige ziekte te zijn getroffen. Ron Pondman verzorgde voor de rest van het seizoen de trainingen van de A-selectie en coaching bij de wedstrijden van Archipel 1. Raymond Pondman nam de training van de overige seniorenelftallen van Archipel waar.

De HVV Archipel schreef voor het seizoen 1989-1990 8 seniorenelftallen in voor de zondagcompetitie. Een triest gegeven dit seizoen bij de jeugdafdeling, want er kon nog slechts een B1 en een D1 elftal worden ingeschreven. Het eerste elftal van Archipel kwam dit seizoen uit in de zondag 1e Klasse A van de HVB.

Aan het eind van de competitie wist Archipel 1, mede door de terugtrekking van v.v. Robin Hood uit de competitie, zich te plaatsen voor de na-competitie. Na herberekening bleek dat nu Archipel de tweede periodetitel had gewonnen. Omdat in eerste instantie WVS deze tweede periodetitel had gewonnen besloot de KNVB dat ook WVS naast Archipel en GSC, Sv Kijkduin en VOGEL mochten deelnemen aan de nacompetitie.

Juist in het jaar dat de HVV Archipel haar 70-jarig bestaan vierde verscheen er in het voetbalkrantje van de club een noodkreet, geschreven door Erevoorzitter Albert Nijhuis. De heer Nijhuis verkondigde dat de HVV Archipel in grote zorg verkeerde en dat de jeugdafdeling op sterven na dood is. Vandaar dan ook de oproep van de Erevoorzitter aan alle leden van de HVV Archipel om zich in te zetten voor de vereniging en vooral veel aandacht te schenken aan de versterking van de jeugdafdeling. Niet voor niets luidde een bekend gezegde “Wie geen jeugd heeft, heeft geen toekomst”.

Op zaterdag 26 mei 1990 werd het 70-jarig bestaan van de HVV Archipel gevierd met een receptie, gevolgd door een grote feestavond.

 Bij aanvang van het seizoen 1990-1991 schreef Archipel 8 seniorenelftallen in voor de competitie. De jeugdafdeling bestond dit seizoen uit een C/D-combinatie, een D2, een F1 en een F2-team.

Op dinsdagavond 27 november 1990 werd de nieuwe lichtinstallatie van de HVV Archipel in gebruik genomen. Na de officiële opening van de lichtinstallatie volgde er een vriendschappelijke wedstrijd tussen Archipel 1 en PZH 1.Het eerste elftal van Archipel kwam dit seizoen wederom uit in de 1e Klasse A van de HVB.

Voor het derde achtereenvolgende seizoen was het 1e elftal van Archipel er in geslaagd om de na-competitie te behalen. Het team van trainer Ron Pondman moest nu tegen de twee andere periodekampioenen en één ploeg uit de Hoofdklasse HVB gaan strijden om één plaats in de zondag Hoofdklasse HVB.

Het bestuur van Archipel was dit seizoen als volgt samengesteld: R. Puister (voorzitter), Theo van Zeeland (secretaris), R. van Zaanen (penningmeester), R. van Grinsven (wedstrijdsecretaris senioren), B. Vorwald sr. (jeugdvoorzitter), B.T. Vorwald (jeugd secretaris) en G. Beck (wedstrijdsecretaris jeugd).

Het ledental bij Archipel was wederom afgenomen en de club kon voor het seizoen 1991-1992 nog “slechts” 7 seniorenelftallen inschrijven bij de KNVB. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit een C1, D1, E1, E2 en F1-team.

Het bestuur van de vereniging zag, gezien de afnemende ledentallen, in dat er iets moest gebeuren om de toekomst veilig te stellen. Er was dan ook de commissie ‘ Toekomst Archipel’ in het leven geroepen. Een idee hierbij was om een ‘scholencompetitie’ voor scholen uit de buurt op het Archipel complex op te zetten in de hoop dat deze scholieren zich vervolgens als lid zouden aanmelden.

Weer was het Archipel 1 in het vorige seizoen niet gelukt om via de nacompetitie te promoveren naar de zondag Hoofdklasse HVB. Dit betekende dus dat de mannen van trainer Ron Pondman ook in het seizoen 1991-1992 moesten uitkomen in de 1e Klasse A van de HVB.

Een groepje ‘oud gedienden’ van rond 70 jaar oud, misten het voetbal wel heel erg. Besloten werd om onderling een ‘super-senioren competitie’ op te zetten. De eerste oefenwedstrijd vond plaats op 11 april 1992.

Op de Algemene Ledenvergadering van 7 september 1992 werd er afscheid genomen van voorzitter Roel Puister en secretaris Theo van Zeeland. Beide heren hadden zich een groot aantal jaren op voortreffelijke wijze voor Archipel ingezet.
Tijdens deze A.L.V. werd er een nieuw bestuur benoemd dat uit de volgende personen bestond: Ben Vorwald Sr. (voorzitter), Joop van Zaanen (secretaris), René van Zaanen (penningmeester) en als commissarissen Rob van Grinsven, Cor Keus, Henk Merkus, Joop van Mosel, Gerrit van Ooststroom, Sander Pronk en Paul Rinck.

Het bestuur van Archipel schreef voor het seizoen 1992-1993 in totaal 7 seniorenelftallen in voor de zondagcompetitie. De jeugdafdeling bestond ditmaal uit een B1, C1, D1, E1 en F1-team. Nieuw bij Archipel was dat er voor dit seizoen ook een dameselftal werd ingeschreven voor de competitie.

Voor woensdag 8 februari 1993 was er door het bestuur van de HVV Archipel een Buitengewone Algemene Ledenvergadering uitgeschreven die puur over de toekomst van de club zou gaan. Helaas waren er op deze belangrijke vergadering niet genoeg leden aanwezig om deze vergadering geldig te doen zijn en zodoende werd er een nieuwe B.A.L.V. uitgeschreven voor maandag 22 februari 1993.

Ondanks de noodkreet in de Archipelpost van 22 april 1990 van Erevoorzitter Albert Nijhuis heeft dit er helaas niet toe kunnen leiden dat de H.V.V. Archipel als club zelfstandig verder kon gaan. Teveel werkzaamheden kwamen terecht op te weinig schouders.

Mede geplaagd door een enigszins ongunstige ligging in Wassenaar voor het verwerven van leden en de concurrentie van andere opkomende sporten liep het ledenaantal tussen 1986 en 1992 aanzienlijk terug.
Om die reden werd in 1993 een fusie met SV Ornas aangegaan. Hiermee groeide de jeugdafdeling en had de nieuwe vereniging HSV Archipel-Ornas zowel een zaterdag- als een zondag afdeling.
Doordat op het terrein van HSV Archipel-Ornas een golfbaan was gepland, is in 2002 HSV Archipel-Ornas samen gegaan met v.v. J.A.C. en ontstond daardoor de JAC-Archipel-Ornas Combinatie.

JAC speelde toen al een seizoen op het terrein aan de Waalsdorperweg, hoek Benoordenhoutseweg. Door deze fusie ontstond onder de naam JAC een vereniging met zowel een zaterdag- als een zondag afdeling. De zondag afdeling van JAC heeft echter nog maar twee seizoenen bestaan.

Op 30 juni 2008 fuseerde JAC met SV’35 tot de zaterdagclub SVC’08 (Scheveningse Voetbal Combinatie 2008).

Grote namen
Eén van de “bekendste  speler” die ooit bij HVV Archipel gevoetbald heeft, is Bram Appel. Totaal kwam hij 12 keer voor Nederland uit en scoorde daarin 10 doelpunten; een goed gemiddelde dus.

Hij speelde o.a. voor ADO, Stade de Reims, Fortuna en PSV. Hij was samen met Theo Timmermans de initiatiefnemer voor het bekende Watersnoodduel in 1953. De Nederlandse Profs speelden tegen Frankrijk (met een sterke professioneel team) te Parijs. De uitslag was 1-2 voor Nederland en Bram nam 1 goal voor zijn rekening.

Belangrijke leden
Zoals bij vele verenigingen heeft ook Archipel voor de vereniging (zeer) belangrijke leden gekend.

Tot de oprichters of ‘mannen van het eerste uur’ behoren onder meer Chris Driehuijs (1e jaar voorzitter in 1920 en vervolgens 49 jaar lang penningmeester) en Erelid van zowel Archipel als de K.N.V.B. en koninklijk onderscheiden, Henk de Bruijn (voorzitter en penningmeester), Dhr. en Mevr. Henneken, Piet van der Hoeven, Rinus Oosterveer, Dorus Wijnekus, Gerrit Nijhuis, Jan Borsboom. M. Remmers-waal en de heer Oosterom.

In latere jaren hebben eveneens veel voor Archipel betekend: Albert Nijhuis (Erevoorzitter, 9 jaar voorzitter en 22 jaar secretaris en de Ereleden Jacques van der Spek, Roel Puister, Martin van Klaveren, Gerard Driessen, Cor den Dulk, mevr. Lenie van Gils, Toon van Gils, P. Hazel, B. Loeffen, Nelis Sloover, Piet Schoenmaker en Leen Zuidwijk.

Verder mogen we andere zeer waardevolle medewerk(sters) niet vergeten. Mensen die jarenlang op zaterdag en zondag in de kantine hielpen en de kantine, meubilair en opstallen schoon hielden en de voetbalvelden onderhielden. Een aantal van hen waren de echtgenotes van leden van de vereniging. Voor al deze medewerkers werd vanaf begin jaren tachtig, jaarlijks aan het einde van het seizoen een medewerkers-avond georganiseerd.

Het complex
Jarenlang bespeelde Archipel het complex aan de Waalsdorperlaan (even voorbij de Buurtweg langs de rand van de Landscheidingsweg en bij het eind van het Theo Mann-Bouwmeesterpad). Vanaf 1920 tot 2002 met een onderbreking van ongeveer 5 jaar door de 2e wereldoorlog heeft Archipel op hetzelfde complex gespeeld. Een bescheiden clubgebouw werd eind 1971 vervangen door een zeer fraai clubgebouw met een tiental kleedkamers en douchegelegenheid. Eindelijk was er toen een clubgebouw dat paste op het prachtige complex langs de duinrand aan de Buurtweg te Wassenaar. Bezoekende verenigingen complimenteerden dan ook de vereniging voor zo’n geweldige accommodatie.

Nawoord

Er is getracht in dit historisch overzicht geen leden te vergeten die zich voor Archipel op meer dan voortreffelijk wijze zich jaren hebben ingezet. Mocht u na het lezen van dit overzicht toch van mening zijn dat belangrijke leden hierin niet zijn genoemd dan wel hier en daar enige onzorgvuldigheden zijn waar te nemen of wanneer u andere aanvullingen of nieuwe anekdotes heeft, wilt u dit dan doorgeven aan Erwin Nijhuis (erwinnhs@gmail.com)

Verder zijn we nog op zoek naar veel meer historie en oude foto’s van Archipel. Wie kan ons daaraan helpen?