De oprichting van HVV Archipel

De Haagsche Voetbal Vereniging Archipel werd op 1 juni 1920 opgericht. De naam is afgeleid van de Haagse Archipelbuurt, alwaar de straten, zoals de Bankastraat, de namen dragen van eilanden van de Indonesische Archipel.

De grens van Den Haag hield op ter hoogte van de Raamweg en aan de overkant van het water (te bereiken via een pontje) werd er door jongens uit de buurt gevoetbald. Daarnaast kwamen veel bewoners uit de buurt samen in café “de Archipel” in de Bankastraat 32 te Den Haag. Eigenaar van het café was Jan Borsboom. Het verhaal gaat dat daar het idee is ontstaan om de voetbalvereniging Archipel op te richten. Eén van de initiatiefnemers was Chris Driehuijs.

Voor de clubkleuren werden rood en wit gekozen. Het Archipel tenue bestond dus officieel uit een wit shirt met een rode kraag en rode manchetten, een rode broek en rode kousen met een wit boord.

De begin jaren

In de beginjaren werd café de Archipel gebruikt als clublokaal en in latere jaren was café de Archipel iedere maandagavond de vergaderplek van de elftalcommissie. In het café stonden ook de vele prijzenkasten. In dit café speelde ook de Haagsche Biljartvereniging Archipel. Dit was een zogenaamde zustervereniging. Menig lid van de voetbalvereniging was tevens lid van de biljartvereniging.

De HVV Archipel bezat wel twee elftallen maar geen geld, geen veld, geen materiaal en geen kleedruimte. Nadat de freule Van Brienen het oude veld van de voetbalvereniging Clingendaal beschikbaar had gesteld, geschiedde het verkleden in een koeienstal in de buurt van de woning van het echtpaar Henneken. Deze koeienstal staat nog steeds op de hoek van de Waalsdorperweg / Theo Mann-Bouwmeester-pad. Het terrein is gelegen aan ‘het einde van de Waalsdorperlaan voorbij Duindigt rechtuit ’t hek van Groenendaal in’ (bron: jaarboek HVB). Heden ten dage is op het terrein golfpark Groendael gevestigd.

Toch stootte Archipel al snel door naar de 4e Klasse van de K.N.V.B. In oktober 1920 werd al met 3 elftallen uitgekomen en in het seizoen 1921-1922 zelfs met 4 elftallen.

Medio jaren dertig kwam Archipel in het bezit van eerst één en vervolgens twee tenten waar een beperkt aantal consumpties konden worden verkregen en waar werd omgekleed. De consumptietent werd uitgebaat door de heer en mevrouw (moedertje) Henneken. Dit tot augustus 1943.

Archipel was een echte familievereniging en is dit ook altijd gebleven. Vaak speelden vaders, zonen en broers bij Archipel en ging het gehele gezin in het weekend mee naar Archipel. Zo gaat het verhaal dat in de twintiger jaren zes broers uit de familie Nijhuis voor Archipel uitkwamen.Maar denk ook aan de families Wijnekus, Zuidwijk, Sloover, Schoenmaker en in latere jaren de families Mensink, van der Spek, Pomd,am, Wagemans, Puister, Cornelisse, Middeldorp, van Gils, Budel en Kleijn. Dit overigens zonder iemand te kort te willen doen.

In de jaren dertig ging Archipel (waarschijnlijk) jaarlijks ‘op stap’, getuige onderstaande foto’s.

Het vooroorlogs bestuur van Archipel kan als stabiel worden bestempeld. Tussen 1920 en 1942 werd de vereniging bestuurd door slechts een viertal voorzitters, een drietal secretarissen en Chris Driehuijs als penningmeester (zie deze website onder Bestuur en Ereleden).

Dat het bestuur ook actief was als lid van de HVB blijkt uit een verslag van de jaarvergadering van de HVB uit 1933, waarbij Archipel een voorstel deed om de contributie aan de HVB te verlagen. Ook toen werd er kennelijk bij Archipel al op de centjes gelet.

In 1935 treedt Henk de Bruijn terug als voorzitter van Archipel ten faveure van Joop van Leeuwen. Uit een artikel in het Vaderland van 4 september 1934 blijkt de reden. ‘Bij den j.l. zondag gespeelden wedstrijd tusschen de elftallen van Nederland en Belgie fungeerde als scheidsrechter de heer H. De Bruyn, voorzitter van Archipel. Blijkens de off. Med. Van de KNVB was zoojuist genoemde heer De Bruyn door de strafcommissie van den NVB geschorst met ingang van 28-8-1934 tot 1-1-1935, terwijl hem voorts met ingang van 28-8-1934 tot 28-8-1939 het recht wordt ontzegd om bij wedstrijden als grensrechter te fungeeren of in zijn vereeniging Archipel een leidende rol te bekleeden, zulks wegens demonstratief optreden tegenover een scheidsrechterlijke beslissing in den op 8-7-1934 gespeelde wedstrijd Nyenrodes-Archipel, door, toen een speler zijner vereeniging uit het veld gezonden werd door den scheidsrechter, alle spelers van zijn elftal te sommeeren het veld te verlaten’.

In de Archipel-Post van 25 maart 1937 lezen we dat zich bij Archipel hadden ingeschreven als nieuw lid: den heer Van Kurpershoek, als donateur de heer Appel en als adspirant (jeugd)lid A. Nijhuis. De vader van A. Nijhuis voetbalde al sinds 1920 bij Archipel en hiermee hoopte het bestuur dat vele (oud)spelers dit voorbeeld zouden volgen. Dit allemaal onder het motto ‘de clubkleuren gaan over van vader op zoon’.
Zowel van de heer Appel als van A. Nijhuis zullen we in de verdere historie van Archipel nog veel horen.

In 1938 startte Archipel met het al snel vermaarde Zilveren Bal Toernooi. Dit op initiatief van Frans Knaap, waarbij de Zilveren Bal ter beschikking werd gesteld door Erelid en speler van het eerste uur Jan Borsboom. Het is niet bekend hoelang het Zilveren Bal Toernooi is gespeeld. Zeker is wel, dat in 1975 nog een Zilveren Bal Toernooi werd gespeeld.

Op sportief gebied waren er voor de oorlog weinig bijzondere resultaten te vermelden en verkeerd Archipel vaak in de onderste regionen van de 4^e klasse.